Szabla wzór 1934 Ludwikówka z pochwą hartowana kuta do cięć

Szabla wz 1934 Ludwikówka z pochwą 
Kuta i hartowana szabla do fechtunku .
klingę szabli wykonałem ze stali sprężynowej 50CrV4 popularny HF 50 . Hartowanie do 50 hrc 
Bardzo wytrzymała doskonała do treningu ciec lub kontaktu stal na stal. jest wiele pytań dotyczących wytrzymałości tej szabli w porównaniu z orginalną wersja - czy przejdzie te testy itd -odpowiedz jest jedna - zależy kto będzie testował szable . Nawet najbardziej wytrzymały egzemplarz może zniszczyć jednym złym  uderzeniem niewprawiony w fechtunku początkujący rekonstruktor . Generalnie szabla wytrzymuje wiele . Główny nacisk kładę na wyważenie szabli i jej ostrość oraz walory wizualne . Szabla musi być ładna . 

Jak i na innych moich szablach i na tej też można wykonywać grawerunki dedykacje itp - polecam 
Poniżej dane historyczne

Szabla wz. 1934 była ostatnią polską szablą bojową. Potrzeba opracowania nowego wzoru szabli wynikała z dużej różnorodności tej broni w Wojsku Polskim. Ponadto znaczna część broni białej była złej jakości, a dodatkowo występował znaczny jej niedobór. Efektem takiego stanu rzeczy było rozpisanie konkursu na opracowanie nowego wzoru szabli. Jego rozstrzygnięcie nastąpiło 16 IX 1931 r. Po serii prób i poprawek wydano zgodę na wprowadzenie nowego typu szabli do uzbrojenia, miało to miejsce 22 II 1936 r. Rękojeść nowej szabli posiadała karbowane okładziny z drewna bukowego zamocowane za pomocą dwóch śrub. Oprawa rękojeści wykonywana była z mosiądzu. Długość głowni wynosiła 82,5 cm, a jej szerokość przy jelcu 3,4 cm, krzywizna zaś 3 cm. Pochwa wykonana była z oksydowanej stali, posiadała jeden pierścień z ogniwkiem. Ciężar szabli wraz z pochwą wynosił 1,46 kg. Po wyprodukowaniu, zanim szabla została zakwalifikowana do odbioru, przechodziła specjalny test podczas którego musiała:
-przebić sztychem blachę grubości 2 mm przez spuszczenie głowni z wysokości 2 m.
-pięciokrotnie przeciąć bez uszkodzenia ostrza pręt stalowy o średnicy 5 mm ułożony poziomo na podkładzie ołowianym
-przejść próbę uderzenie grzbietem i płazem głowni w obły pień twardego drewna bez pęknięć okładziny i uszkodzeń głowni
-głownia oparta na drewnie i poddana ręcznemu naciskowi kilkakrotnie i obustronnie (strzałka ugięcia 150 mm w każdą stronę) nie mogła się odkształcić
-pochwa płasko ułożona na dwóch podkładkach (przy szyjce i ostrodze) i poddana naciskowi nie mogła się odkształcić.